verslaafd aan bellen?!?

Hallo allemaal,
Ik heb deze site onlangs ontdekt en ik ben op de 1 of andere manier 'blijven hangen'.
Ondanks het feit dat ik alleen Sonja en Didy heb gesproken, wat overigens fijne gesprekken waren, vraag ik me toch het eea af.
Merken jullie ook dat het bellen een soort van 'verslaving' wordt?
In hoeverre laat jij het advies van de dames meespelen in je dagelijkse leven?
Zijn jullie ook bij het minste of geringste geneigd te bellen om je ervaringen met hen te delen?

Ben benieuwd naar jullie reacties.

Hallo,

Het is al gauw een verslaving alleen is dat woord erg belade. Zeker ik bel regelmatig ben ik verslaaft er aan op dit moment wel ja, maar ik zal het wel nodig hebben. Het is wel als je hierdoor in financiéle problemen komt een ander verhaal gaat worden.

Waarover ik bel is niet alleen om advies ook meer hoe de situatie er voor staat of het meespeelt in mijn dagelsleven ja en als zich ontwikkeling heeft plaats gevonden weten de damens het. Ik zie het meer als begeleiden van tot iets. Het is niet dat ik me laat beínvloede krijg ook niet de indruk dat ze dat ook willen proberen.

Ik wil hier dolgraag op reageren!

Samen met mijn collega's bezie ik onszelf altijd als een "tijdelijke spirituele butler".. klinkt misschien humoristisch, maar door de vertroebelde beelden die sommigen onder onze "klanten" hebben, is het vaak moeilijk weer zicht en grip op jouw leven te krijgen..
De één belt uit nieuwsgierigheid, de ander omdat die het écht niet meer ziet zitten...
Wij zijn slechts tijdelijk in the picture.. met als doel dat een ieder die ons contacteerd heeft in de toekomst ons eens zal bellen om te vertellen hoe goed het met ze gaat!!
Dus, samen met mijn collega's attenderen wij altijd klanten die regelmatig bellen op hun rekening, we willen niet dat iemand in de problemen komt..
En een steuntje en een duwtje om het weer even vol te houden mag geen 45 min per dag duren..
We geven denk ik met liefde en plezier de klant aan, dat het "TE veel" bellen een dure hobby is..

Liefs Sonja

Hoi hoi,

Bedankt voor jullie reacties.
Ik bedoelde het niet negatief hoor en 'verslaafd' was in dit verhaal idd een beladen woord.

Persoonlijk denk ik dat je gedurende een bepaalde periode in je leven, vaker de telefoon zal pakken om te bellen.
Ik zie het ook als een stukje begeleiding in mijn hopeloze liefdesleven, aangezien dat het enige is waar ik meestal voor bel.
Na een tijdje wordt de drang vanzelf minder om te bellen, als ik er op de 1 of andere manier vrede mee heb gekregen en het een plaatsje heb kunnen geven.
Totdat het volgende hoofdstuk zich weer aandient.

Het is ook fijn om te kunnen bellen zonder dat je het gevoel hebt, dat je iemand lastig valt, zoals dat vaak het geval is met vrienden.

Sonja het is wel prettig om te lezen, dat jullie de mensen die regelmatig bellen, attenderen op hun telefoonkosten.